nowości
koci ślad
oczy kota
o rasie
kotki
kocury
galeria
kocięta
mioty
wspomnienia
linki
kontakt
|
"A drobiny złota
oraz drobny piasek zdobią
ich mistyczne źrenice
delikatnymi gwiazdami"
Charles Baudelaire
Fascynujące są oczy kota - oczy, które nie mrugają, które przyciągają i niepokoją, których źrenice zwężają się w wąską pionową szparkę lub rozszerzają się zadziwiająco, przesłaniając kolorowe tęczówki niby czarne perły.
O ile obserwowanie kota jest doświadczeniem estetycznym, o tyle zgłębienie jego spojrzenia jest odczuciem z pogranicza filozofii i wzbudza niepokój. Nawet największemu miłośnikowi kotów nie udaje się uniknąć uczucia strachu zmieszanego z respektem. Czyżby ten niepokój był efektem jakiejś sztuczki? Z pewnością tak, ponieważ jeśli oczy są zwierciadłem duszy, to z oczu kota nie można nic wyczytać - nic oprócz nieodgadnionego spojrzenia pozbawionego wszelkich uczuć. A jednak to NIEPRZENIKNIONE oko nie jest bez wyrazu. Patrząc w oczy kota można zgłębić jego domniemaną tajemniczość, która, być może, nie jest taka tajemnicza.
Domowy kotek, który został złajany za ślady pazurów na kanapie, przyjmuje postawę winnego, ale w jego oczach nie odnajdziemy ani śladu skruchy.
Pod wpływem pieszczot spojrzenie kota staje się pełne miłości. Samozadowolenie wyraża się całym jego ciałem, lecz oko, z pewnością na wpół przymknięte, pozostaje obojętne. Wyciąga łapki, przeciąga się, palce zakończone pazurkami rozszerzają się ze szczęścia.
Kot bez względu na to co robi: czatuje, poluje, grzeje się na słońcu, pilnuje lodówki albo oddaje się codziennej toalecie, zawsze patrzy na świat poprzestając na obserwacji. Jedynie kąt nachylenia głowy, uszu, wąsów, napięcie mięśni szyi, tułowia lub ogona zdradzają intensywność jego koncentracji i zamiar kolejnego ruchu.
Aby zrozumieć kota, należy umieć oczytać symbolikę jego gestów: podobnie jak nieprzenikniona dusza zen, oko jest zwierciadłem, w którym nic się nie odbija.
Kot - zen? Być może.
Kot jest zawsze albo aniołkiem, albo diabełkiem, w zależności od uczucia, jakim go się darzy, oraz akceptacji lub odrzucenia jego odmienności.
materiały zaczerpnięte z książki Koty (Yann Arthus-Bertrand)
|
|